Stille dragers van al het zijnde

Laozi zei eens: de hoogste deugd is als het water. de deugd van het water is zonder conflict alle wezens ten nutte te zijn. de juiste levenshouding is gelijk aan het water.

Het water is alom en houdt verblijf op alle plaatsen. Het is ook in oorden die door de mensen veracht worden. H et water van onze wereld weerspiegelt alle facetten van het menselijke bestaan. Als stille wegbereider openbaart het water onbarmhartig de koers van de mensheid. Op neutrale wijze neemt het alle informatie op, slaat die op en verdeelt haar over de hele wereld. Water is het grootste oplosmiddel van de aarde. Zonder water kunnen de stoffen niet met elkaar gemengd worden en ook geen kringloop volgen. Als de hedendaagse mens spreekt over het levende water, bedoelt hij de zuiverheid van het aardse water. Het betreft dan zowel de grove als ook de fijnstoffelijke aard van dit element. Bekende waterleveranciers werven met slogans als ‘het water tot het leven’ of ‘nummer 1 van het stille water’. De ‘wellness’ behoeften van onze consumentenmaatschappij stijgen net zo snel als de armen van deze wereld verlangen naar water om te overleven. Vers bronwater of sprankelend mineraalwater verzinnebeeldt heden ten dage de zuivere kwaliteit van leven. Ook is het aanbod van waterfilters heel uitgebreid. De graad van zuivering loopt daarbij van het verwijderen van schadelijke stoffen tot aan het opnieuw programmeren van de vibratiepatronen. Hier wordt gesproken over geestelijke zuivering. Wetenschappers als Victor Schauberger hebben turbulentietechnieken ontwikkeld, die het water moeten helpen ook op de lange duur zijn ‘vitaliteit’ te behouden. Het werkelijke levende water echter, de zuivere gnostieke Lichtkracht, kan nooit zijn oorsprong hebben in het dialectische levensveld. Het ontspringt uitsluitend in het veld van de heilige geest. Deze goddelijke oorspronkelijke substantie, de ‘materia magica’, is overal in het hier en nu aanwezig, zelfs ‘op die plaatsen’, volgens Laozi, ‘die de mensen verachten’. De totale wereldhuishouding wordt erdoor in stand gehouden, maar deze wereld kan de astrale oersubstantie niet direct opnemen. De eonen, grote, onzichtbare krachtconcentraties, transmuteren deze zuivere substantie in Lichtenergie die door de natuur wel te assimileren is – want om het natuurlijke leven mogelijk te maken vibreren de horizontale krachten van deze natuur met een lager trillingsgetal dan de oorspronkelijke.

DE DORST VAN DE ZIEL

Werkelijke dorst, die als innerlijke nood wordt ondergaan, is sinds het begin van de tijden de metgezel van de mensheid. Deze is alomtegenwoordig en steeds verbonden met een groot verlangen Waternaar ons vaderland, onze oorsprong. Wij leven in de aanloop naar de periode van Aquarius: waardoor nieuwe atmosferische omstandigheden de mensheid steeds intenser beïnvloeden. De waterman giet zijn kruik levend water uit. Uranus brengt met zijn zwaard het uur van inzicht. De grote helpende krachten van de ontstoffelijking, op de weg naar de transformatie worden juist in deze tijden zo dikwijls verkeerd begrepen. Hoe komt dat?

GEVANGEN TUSSEN DE POLEN

H2O bevat twee waterstofatomen en een zuurstofatoom. Samen vormen zij een molecule, een chemische bouwsteen van de materie. Als informatiedragers zijn deze moleculen voortdurend met elkaar in beweging, zij verbinden zich net zo snel als zij zich weer van stille dragers van al het zijnde elkaar losmaken. Omdat zij een dipool vormen (dat wil zeggen dat de zwaartepunten van de positieve en negatieve elektrische ladingen niet samenvallen), reageren zij onmiddellijk op elektromagnetische impulsen en verbinden zij zich tot de zogenaamde ‘clusters’, gestructureerde moleculaire waterstofbruggen. Deze kristallijnen roosters vibreren met een bepaalde frequentie en zetten, elk volgens zijn trillingsgetal, hun beweging voort.Alle stoffen van onze planeet trillen en vibreren tussen de beide polen. Niets in deze natuur is stil of bewegingloos. Alles in het universum heeft zijn eigen golflengte en ook de hardste materie is trilling. Zelfs hout of beton vibreert onophoudelijk in zijn specifieke frequentie. Ook het menselijke stoflichaam bestaat voor gemiddeld 70% uit water, belangrijke organen en ook ons bloed zelfs voor 90%. Bovendien plaatst de vergelijking met de natuur ons voor het feit dat ook de oppervlakte van de aarde bedekt is met 70% water. Zo kan men zich voorstellen, dat de mens uit vibraties bestaat; één vibrerend geheel! Zich dit realiserend, wordt hij zich maar al te bewust hoe afhankelijk hij is van alles wat deze wereld beweegt. Maar dit inzicht alleen leidt niet tot redding uit de innerlijke nood: met dat inzicht moeten we werken. ”Wanneer de lichtkracht wel wordt ingeademd maar niet wordt gebruikt, ontstaat het grote gevaar dat de dialectische toestand van zijn en de gevolgen ervan worden versterkt, schrijft J. van Rijckenborgh in zijn boek Het universele geneesmiddel. Wie begrijpt dat het zo in elkaar zit, ervaart eveneens dat de mate waarin hij handelt, of niet handelt, een grote verantwoording ten opzichte van het hele menselijke bestaan met zich meebrengt. De Aquariusperiode is een geweldige tijd, waarin we een schitterende mogelijkheid hebben om los te breken van alles wat ons innerlijk en ook uiterlijk vasthoudt. Maar: neem die duidelijke beslissing, en geef je over aan het daaruit voortvloeiende handelen. Aquarius breekt net zo af als zij terugvoert ; laten we die mogelijkheden intelligent gebruiken. Er is een duidelijk keerpunt in de tijd merkbaar. Gaat de tijd niet steeds sneller? Hoeveel tijd blijft ons nog over om de roep te volgen van het hartatoom?

GETUIGENISSEN OVER HET AARDSE WATER

De Japanse onderzoeker dr. Masaru Emoto lukte het om van water de atmosfeer, de toestand vast te leggen door foto’s te nemen van de waterkristallen. Hij bewees daarmee dat het water correspondeert met woorden, beelden en muziek en zelfs met gevoelens. Zijn foto’s tonen bevroren waterdruppels, die van boven belicht en door een microscoop bekeken, de waterkristallen van dat moment zichtbaar te maken. De resultaten konden niet uiteenlopender zijn: de mooiste zeshoekige kristallen vormen zich bij de woorden ‘liefde’ en ‘dankbaarheid’ en ook tijdens gebedsceremoniën. Bij de woorden ‘domkop’ of ‘doe dat’ vormde er geen enkel kristal, het resultaat toonde een beeld van verwoesting. Gevoelens beïnvloeden de structuur van het water. Zij kunnen zelfs een veranderingsproces bewerkstelligen. Dit werd duidelijk door een experiment in juli 1999. Dr. Emoto organiseerde toen een samenkomst van ongeveer 350 mensen rond het Biwameer, het grootste meer van Japan. De groep voerde een zuiveringsceremonie voor het meer uit, waarbij zij de ‘grote bezwering’ reciteerden. Inderdaad werd het water van het meer aantoonbaar zuiverder, de algengroei bleef uit. Na zijn jarenlange proeven ontwikkelde dr. Emoto de volgende stelling: als het water op harmonische wijze stroomt, kan het zichzelf zuiveren. Rivieren die op natuurlijke wijze stromen zijn meestal schoon. Afgedamde of geblokkeerde rivieren beduiden voor het water dikwijls structureel de dood. Het is hetzelfde met de stroming van het bloed van de mens. Wordt de stroming in de mens geblokkeerd dan begint het lichaam op die plek te sterven. Volgens de bevindingen van dr. Emoto betekent het in harmonie met de natuur zijn op harmonische wijze met de wereld ‘mee te stromen’. De blokkades van deze wereld versperren de natuurlijke stroming van het water. ‘Wij moeten een missie vervullen. Het is de opdracht het water te veranderen in iets zuivers en een wereld te scheppen waarin men goed kan leven. Daarvoor moet ieder individu van de mensheid een zuiver en schoon hart bezitten.’ Dit citaat van dr. Emoto is niet anders dan een gnostieke oproep tot loutering! Maar hoe kan de mens hier de toestand van een gezuiverd hart bereiken? Hoe kan hij zijn innerlijke stroming weer ervaren? Toch alleen via de zelfkennis! Goedheid alleen kan ’t hem niet doen. Zonder inzicht in de rol van de mens, en de samenhang van de krachten die het beloop van de natuur – en de samenleving! – zullen dr. Emoto’s theorieën en bezweringen opnieuw in hun tegendeel verkeren. Hierover schrijft J. van Rijckenborgh in zijn boek De komende nieuwe mens dat er in deze tijd een geweldige golf van humaniteit in beweging komt. Miljoenen worden doorgloeid door een grote goedheid. De basisoorzaak echter, de essentie van alle ziekten, het bestaan in ons levensveld, verandert niet in het minst. Sterker nog, de wetten van ons bestaan bepalen dat een versterkte goedheid het collectieve kwaad en het daarmee verbonden lijden van de mensheid in dezelfde mate versterkt. De bijzondere zieke toestand van de mensheid zal daardoor nog verergeren. Een totaal veranderde levenshouding gedurende tien jaar echter zou die kwelling als een zuchtje wind laten verdwijnen. Alleen in stille wateren kan de lotus zijn totale stuwende kracht ontwikkelen voor de opgang, door de oppervlakte breken en uitgroeien tot een prachtige bloem.

 

Een Gelijkenis van de Boeddha verduidelijkt voor hedendaagse mens de noodzaak van een diep geloof. Toen Boeddha eens met zijn monniken wandelde aan de oever van het meer vertelde hij de volgende parabel: ”Stel je voor, o monniken, dat een blinde schildpad in alle wereldzeeën zwemt, en dat er ook een houten juk drijft. In elke honderd jaar komt deze blinde schildpad slechts een keer boven om lucht te happen. Geloven jullie dat het mogelijk is dat hij op een keer zijn kop door het houten juk zou kunnen steken?
De monniken reageerden:‘Nee heer, het is absoluut onmogelijk dat beide zich op dezelfde plaats en op dezelfde tijd in alle wereldzeeën zouden bevinden.’
Daarop antwoordde de Boeddha: ‘Het is onwaarschijnlijk maar toch niet on- mogelijk. Dezelfde onwaarschijnlijkheid geldt ook voor de geboorte van een menselijk wezen met al zijn zintuigen en ledematen intact, waaraan bovendien nog de mogelijkheid is gegeven de ware leer te ontvangen.”

Deze gelijkenis kan als een grote troost ondergaan worden.Wat wordt hier in onze wereld een prachtige gelegen- heid geboden aan de mensheid en elke individuele microkosmos. Ondanks dat onze wereld een gevallen wereld is, is het een oord van genade waar de enige mogelijkheid geboden wordt om de weg terug te vinden. Het koninkrijk van God is de innerlijke bron van alles wat is. Op het moment waarop de zuiverheid van de nieuwe ziel zich spiegelt in de oerbron, kan deze het al reflecteren.

Dit artikel is afkomstig uit Jaargang: 2008 nummer: 5