Vuur, water, liefde

Moderne onderzoekers nemen in hetzelfde universum ontzaglijke hoge hitte naast onvoorstelbare koude waar. Het element vuur is altijd middelpuntvliedend en koude is middelpunt zoekend, ineenkrimpend. door het vuur ontstaat het uitdijende heelal en door intense koude het ineenkrimpende heelal. koude veroorzaakt verstening, kristallisatie. zie die tweelingkrachten nu duidelijk in ons levensveld.

DE LIEFDE
Leven betekent denken, voelen, verlangen, iets willen, op iets hopen, zich verheugen, aan iets lijden, pijn ervaren. Het leven betekent vooral liefde zoeken, vinden en leven. De liefde is de kracht die Schermafbeelding 2013-07-31 om 22.18.03de verbinding creëert tussen twee mensen. De relatie tussen man en vrouw. Maar de liefde is veel meer, zij is de kracht, die op veel plaatsen boven geloof en hoop wordt geplaatst, zij is een universele, goddelijke energie. Zij maakt de verbinding tussen twee tegengestelde polen, verenigt deze en voert deze verder. De liefde is de kracht die in het centrum is en direct op individuele wijze aanknoopt bij elke mens, hem aanraakt en hem door het leven voert. En meer nog, zij voert aan zijn lichamelijke leven voorbij. Zij is de leidster die een verbinding maakt met een hoger niveau van zijn. Zij is een kracht van het hoogste tot aan het laagste. Zij begint in het lichaam van een mens, leidt via de ziel naar de geest en tot eenheid met God .

LEVEN TUSSEN WARM EN KOUD
Schermafbeelding 2013-07-31 om 22.26.24Leven in deze wereld betekent aangeraakt worden door twee krachtcentra. Positief, warm en vurig aan de ene kant en negatief koud en waterig aan de andere kant. Als men deze twee polen mannelijke en vrouwelijke kenmerken geeft, neemt men een spanningsveld waar tussen ontvangen – vrouwelijk en scheppen – mannelijk. In deze dynamiek wordt het leven ervaren. Enerzijds scheppende energie die zich uit in de actieve handeling en anderzijds het verlangen naar rust en contemplatie. Wij zien als het ware een horizontale lijn met aan de eindpunten de dualistische krachten. Op deze horizontale bewegingslijn vindt het leven plaats. Een leven op aarde betekent materieel verbonden zijn met de aarde en dit leven ook lichamelijk te ervaren. Wij zijn lichamelijk verdeeld in geslachten en wij ervaren onszelf als man of vrouw . Nochtans spelen zich in de mens processen af waarin beide aspecten werkzaam zijn. De universele leringen wijzen erop dat het menselijke stelsel bestaat uit vier lichamen die verschillend zijn gepolariseerd. Van de vier lichamen van zowel de vrouw, als de man, hebben er twee een sterk uitstralende kant en twee een meer receptieve zijde. Positief betekent ook, met betrekking tot de geslachten, dynamiserend en creatief, bevruchtend; negatief is ontvangend en openbarend.

DE POLARISATIE VAN DE VROUW Waar werkt bij de vrouw de positieve polarisatie, de uitstraling en schepping? Waarin is zij de ontvangende en openbarende, de negatieve pool? Het duidelijkst is de negatieve polarisatie in het zichtbare lichaam. Het ontvangende, barende wordt zichtbaar bij elke geboorte. Ook is het astrale lichaam (begeertelichaam) van de vrouw op dezelfde wijze gepolariseerd. Daarbij is er een grote ontvankelijkheid voor gevoels- en zintuiglijke indrukken en invloeden. Haar denklichaam is positief gepolariseerd, hier is zij uitstralend en scheppend. Men kan in zekere zin zeggen dat de vrouw krachtige denkimpulsen kan geven, terwijl de man rustig en sturend kan zijn in het grote gebied van de menselijke gevoelswereld. In bijzondere gevallen kan de man de gedachtenimpuls van een vrouw opvangen en tot realisatievoeren. Ook het vrouwelijke etherlichaam of levenslichaam is positief gepolariseerd. Het is derhalve dynamiserend, krachtgevend. Dat betekent dat de vrouw inwerkt op de atmosfeer van het leven. Zij schept de ruimte, bouwt de energie op waaruit de mensen in haar directe omgeving leven.

Hoe verweven zijn beide geslachten! Iedereen ondergaat deze ‘correspondenties’, er is een intense energieuitwisseling tussen de beide polen op alle niveaus


DE POLARISATIE VAN DE MAN
Wat straalt de man uit? Waarin is hij de ontvangende en openbarende? In de genoemde visie is het stoffelijke, zichtbare lichaam van de man positief gepolariseerd. Dat wil zeggen, hij schept, getuigt en brengt voort. Hij is dynamisch, er gaat kracht en dynamiek van hem uit. Ook het mannelijk begeerte of astrale lichaam is positief gepolariseerd. Hij zendt duidelijker wensen en gevoelens van begeerte uit dan dat hij deze kan ontvangen. Het mannelijke etherlichaam is echter primair ontvangend en opnemend, dus negatief gepolariseerd. Het mannelijke denkvermogen is ook negatief gepolariseerd. Het is open, opnemend en ontvangend. Het is in staat de ideeën die in de atmosfeer zweven, op te pakken.

DE VERBINDING
Als men deze krachtverhouding eens op zich in laat werken dan ziet men eenvoudig hoe verweven beide geslachten in werkelijkheid zijn. De beïnvloeding van de geslachten functioneert bovendien vooral atmosferisch. Iedereen ondergaat deze ‘correspondenties’, deze verbindingen, onafhankelijk of men alleen of gemeenschappelijk leeft. Het is geven en nemen. Alles is met elkaar verbonden, een intense uitwisseling van energieën tussen de beide polen op alle niveaus; een machtige samenvoeging in één magnetische bol van krachten. En toch is deze eenheid niet volmaakt. Als een globe die niet in balans is tolt hij steeds uit zijn middelpunt. De ene keer naar links en de andere keer naar rechts. De verbindende energie ontbreekt, het snoer, de draad waaraan de bolletjes als parels worden bevestigd. Want het maakt niet uit of een mens voor of tegen een leven in een relatie beslist; consequent doorgedacht zal elke toestand een gebrek blijken te hebben. Er is innerlijke onrust, een onbalans, die doet vermoeden dat er nog een zoeken gaande is naar een werkelijke, harmonische verbinding tussen de polen op alle niveaus. De werkelijke verbindende energie is de universele liefde, die zich wil openbaren en die een gigantisch scheppingsplan volgt. Deze dynamische scheppingsenergie, latent rustend in het hart, kan zich in de mens openbaren. En dit begint logischerwijze in het hart, in het centrum van elke mens. Een proces dat kan beginnen in de heel persoonlijke, lichamelijke ervaring als man en vrouw.

DE STROOM VAN VERTICALE ENERGIE
Het begin van deze aanraking bevindt zich in het lichaam en in de tijd van de materiële levenswerelden. Want het scheppende en ontvangende proces op het niveau van lichamelijke openbaring van het leven is een spiegelbeeld van het proces dat plaatsvindt tussen lichaam, ziel en geest. Deze drie niveaus van openbaring moeten heel bewust uit elkaar gehouden worden. Lichaam, ziel en geest kennen ieder hun eigen openbaring, maar niettemin is er de nauwst mogelijke band tussen deze drie: zonder elkaar bestaan ze niet en er is een ongelooflijk intense uitwisseling tussen deze drie verschillende aspecten. Dit kan men weergeven met een verticale bewegingslijn. Want ook hierin voltrekken zich ontvangen en scheppen. Geven en nemen. Alleen zien we hier een geheel andere bewegingsrichting. Een beweging die niet gebonden blijft aan de aarde, maar die ervan wegvoert, naar iets geheel anders leidend. Gezien vanaf het hoogste punt is de geest het vurige principe, dat zijn scheppende energie overdraagt op de ziel die zich daarvoor heeft opengesteld. De ontvangst van de ziel is de vuurkracht en de matrijs voor het lichaam. De persoonlijkheid, die een deel van het lichaam is, gebruikt deze energie in zijn bestaan. Het is duidelijk, dat deze samenwerking een continu en ongescheiden proces is, dat voortdurend plaatsvindt.

HET KRUIS EN DE GEBOORTE
Schermafbeelding 2013-07-31 om 22.18.58Als wij deze beide bewegingslijnen beschouwen dan zien we een kruis. De horizontale lijn van de wereldse beweging wordt doorkruist door de verticale, die uitgaat van de geestelijke energie. De verticale lijn is de uitstorting van de heilige geestkracht, een energiestroom die als een cascade over de individuele openbaringsniveaus, geest, ziel en lichaam stroomt. Nu rijst er een vraag. Wat doen de mensen daarmee? Wij mensen zetten deze energie immers om in werkzaamheid. Nemen wij deze kracht waar, hebben wij een bewustzijn ervoor en als dat zo is, hoe reageren wij erop? Zijn wij bereid het kruis op te richten? Want ons zijn is de horizontale balk en de universele liefdesstroom symboliseert de verticale balk. Ontwikkelen wij een ontvankelijkheid voor de hoogste energie die ons bereikt? Want als wij er niet op reageren dan zijn wij geen levende zuil, maar een sluitpost van energie, die niet regeneratief kan werken: bevinden we ons in een doodsslaap. Weliswaar aangeraakt, maar niet reagerend. Dan vindt noch een bewust ontvangen noch een schepping plaats. Dan zijn wij als zaden die diep in de aarde rusten en de informatie tot de groei in zich dragen, maar die geen licht of water kunnen ontvangen. De zaadkorrels blijven dicht. De informatie van de plant blijft ingesloten in de harde schaal van de korrel en kan zich niet realiseren. Als wij ons bewustzijn richten op dit kruis dan moet deze energie worden gebruikt. De scheppende daad moet volgen en als dat niet gebeurt ontstaat er een blokkade. Er ontstaat een opstopping die tot kristallisatie (onderkoeling) of explosie (oververhitting) leidt. De vraag rijst, wat kunnen wij als persoonlijkheid doen? In de lichamelijke gestalte, man of vrouw, reguleren we deze processen op heel individuele wijze. Maar van welk geslacht ook, in onze relatie tot de ziel en via haar tot de geest zijn wij als persoonlijkheid ‘ontvangers’. Wij scheppen nooit uit onszelf. Vanuit ons bewustzijn als zoekende mens laten we onze focus op de uiterlijke lichamelijke vorm los en gaan we op in de zoektocht naar het hoogste principe, dat ons aanraakt. In deze aanraking ligt dan tevens een opdracht besloten. Want deze aanraking kan niet alleen beschouwend zijn. De zoekende mens is gehouden deze aanraking om te zetten naar het lichamelijke niveau, deze in een zichtbare daad uit te drukken, anders wijkt zij! Deze daad is altijd: mensendienst, op zeer wijze manier iets doen voor de naaste, de medemens. Alleen op die wijze wordt het plan van de schepping zichtbaar in de tijd: door wat de bewuste zielemens doet. Daarbij is het goed te bedenken dat het lichaam en de tijd hun eigen wetten hebben. Op het horizontale niveau is er de dood. Maar op de verticale lijn pulseert het eeuwige leven. En als ziel en geest elkaar ontmoeten en tot een nieuwe eenheid versmelten, is daar de geestzielemens geboren, die de verticale baan kan betreden. de terugkeer zoals in Genesis beschreven, bewaken de Cherubim aldus de ingang naar het paradijs. Adam (de geest) en Eva (het zieleaspect) mochten deze tuin niet meer in. De lichamelijke vorm die daaruit voortkomt, de mens, kan onmogelijk in de paradijselijke toestand verkeren, zoals wij niet onder water kunnen leven. Adam en Eva, sámen ‘de mens’, wordt net zo lang heen en weer geslingerd tussen de beide polen, tot ziel en (vooral) de geest weer zien wat in hun kleine wereld of microkosmos was, is en zal zijn. Dat is Christus, de weg die de Vader erkent. Tegelijk is Christus, de nieuwe atmosfeer in de mens, de liefdedaad van God in hem. Het herkennen van de liefdedaad van God betekent het kunnen gaan van deze weg. De verschroeiende hitte van het ikbewuste wijkt; het milde, verwarmende vuur van de ziel, Christus die verlicht, doet wel aan de omgeving: de ware mensendienst. Dat vormt een kracht die ontvangst en schepping in zich verenigt. De nieuwe schepping, het ‘kind van God’ wordt aldus door de vuurkracht in de mens geboren. En dit goddelijke vuurkind treft de poorten van de stad geopend aan, zoals aan het einde van de Openbaring van Johannes geschreven is: “En haar poorten zullen nooit gesloten worden gedurende de dag, want daar zal geen nacht zijn… en hij toonde mij een rivier van water des levens, helder als kristal, ontspringende uit de troon van God en het lam.”

literatuur Egyptische Oergnosis deel 2
J. van Rrijckenborgh, Rozekruis Pers

Dit artikel is afkomstig uit Jaargang: 2008 nummer: 5