Als er iets is dat de gnostiek gevoelige mens aanspreekt, is het wel het beeld van ‘de roep’. Hij weet zich immers een bewoner van twee werelden! Hij weet, dat hij in diepste wezen niet toebehoort aan het aardse, maar aan het ‘onbeweeglijk koninkrijk’; het bewustzijnsveld van de Mens van de grootheid, zoals het in de oude gnostieke geschrift van de (2de) Verhandeling van de Grote Seth wel wordt genoemd.
Vanuit die bijzondere sfeer gaat een vibratie uit, die in zijn innerlijk weerklank vindt. En hij herinnert zich: ‘Ja, ik behoorde eens tot de innerlijk vrijen, en nu ga ik mijn vrijheid weer herwinnen.’ Hij schudt af alles wat hem aan zijn lagere wezen tracht vast te houden, en naarmate het Licht wordt in zijn hart en zijn ziel, herkent hij meer en meer zijn oorsprong en verheugt zich bovenmate.