« U kent wellicht de legende van de Heilige Graal. Deze oeroude legende vertelt dat de Graal de schaal is die Jezus de Heer gebruikt heeft bij het Heilig Avondmaal. Jozefvan Arimathea heeft, volgens de sage, het bloed van de Gekruisigde daarin opgevangen en daarna de Graal onder zijn bescherming genomen. Zijn opvolgers hebben de Graal naar het Westen gevoerd, waar zij tot nu toe in het verborgene wordt bewaard.
Deze sage, die door de mystieken op alle mogelijke wijzen misbruikt is voor emotionele speculatie en in de Middeleeuwen diende als onderwerp voor vele dichtwerken der mystieke imitators, geeft in haar soberheid volkomen de gnostieke waarde aan die u nodig hebt om te begrijpen wat de Graal is, hoe zij vervaardigd moet worden en waar zij te vinden is. Wij verwijzen u, om geheel door te dringen in dit mysterie, allereerst naar het evangelieverhaal over de uitzending van Petrus en Johannes, om het Avond maal toe te bereiden. Het is de leerling zelf die de Graal moet maken, opdat deze daarna door Jezus de Heer zal kunnen worden gebruikt.
Anatomisch wordt de Graalbeker aangeduid door de drie plexicirkels, namelijk de strottenhoofd-plexicirkel, de longen-plexicirkel en die van het hart. Het boveneinde van de heilige beker correspondeert dan met het strotten hoofdstelsel, de steel van de kelk staat in de longen opgericht en de voet van de kristallen bokaal is geplant in de hartmond. De mogelijkheid tot vervaardiging van de bruiloftsbeker is dus in iedere mens aanwezig.»
Overgenomen uit: Jan van Rijckenborgh en Catharose de Petri,De Universele Gnosis, Rozekruis Pers, 3e druk, 1992
Summe de vitijs, Peraldus, 1240. British Library, London