Dit item gaat over de samenhang tussen de Manifesten van de 17e eeuwse Rozenkruisers en de leer van het moderne Rozenkruis. Het Lectorium Rosicrucianum baseert zich op de oude bronnen en draagt de Fama op actuele wijze uit. De ‘oude’ en de `nieuwe’ Fama hebben voor de Geestesschool van het Gouden Rozenkruis één en dezelfde betekenis. Beide wijzen op de noodzaak van een geestelijke omwending.
De renaissance van de geestelijke mens is bezig zich in onze woelige tijd te openbaren. Het verbreken van alles wat de mens kunstmatig tracht te vereeuwigen, plaatst hem voor vrijwel onoplosbare problemen. De spanningen en de pijn waaronder de mensheid gebukt gaat, maken haar steeds meer bewust van de aard van haar levensveld en plaatsen haar voor de noodzaak van de grote sprong naar een nieuw, eeuwigheidsbewustzijn. De Roep van het Rozenkruis was en is geen betweterij of een utopische gedachte, maar een geestelijke noodzaak. «Opdat», zoals de Fama het uitdrukt, «de mens toch eindelijk zijn adeldom en heerlijkheid zou beseffen en begrijpen zou, waarom hij microkosmos genoemd wordt.»

De Roep van de Rozenkruisers
Tekst en uitgebreid commentaar van J. van Rijckenborgh
1e boek van de serie “De geheimen der Rozekruisers Broederschap”
www. rozekruispers.com