Christaan Rozenkruis ging naar het Midden-Oosten om de wijsheid van de Arabische volkeren te leren kennen. Zijn reis voerde over Cyprus naar Damcar, naar Egypte en tenslotte naar Fez in Marokko. Met de inzichten die hij tijdens deze reis mocht verwerven, keerde hij terug naar Europa om het christendom een vernieuwende impuls te geven. In het boek De Roep der Rozenkruisers Broederschap staat deze reis beschreven. De auteur Jan van Rijckenborgh schrijft: ‘Er is geen rivaliteit tussen de verschillende mysterie-scholen, doch de innigste samenwerking. Immers hun taak is mensheidsdienst en hun magische kunsten zijn hierop afgestemd, alhoewel uit de aard der zaak hun systemen onderling zeer verschillen. Derhalve bericht Christiaan Rozenkruis ook met grote dankbaarheid over zijn oponthoud in Fez, ofschoon hij vaststelt dat de magie daar, vergeleken met zijn hogere weten, niet zuiver was en dat ook de geheime leer, zoals begrijpelijk is, vermengd was met een voorchristelijke religie. Toch wist hij zich de daar in Fez toegepaste wijsheid voortreffelijk ten nutte te maken en vond hij een nog betere grondslag voor zijn geloof ‘.
Hoezeer vooral de alchemie ingang heeft gevonden in de leer van het Rozenkruis, blijkt wel uit de titel van het boek De Alchemische Bruiloft van Christiaan Rozenkruis, esoterische analyse van de `Chymische Hochzeit Christiani Rosencreuz anno 1459’, eveneens van de hand van Jan van Rijckenborgh. Daarin wordt het proces verklaard waardoor lichaam en ziel worden vernieuwd en de bruiloft met de Geest kan worden gevierd. Dat is het alchemisch proces.